kışın ortasında tişört, ince çorap-etek kombinasyonları ile gezebilen insanlara öykünmeme sebep olan eylem.

bahar da gelmedi, cemre kafa üstü düştü (bu espriyi de 5 yıldır yapıyorum ama doğru yani) diye insan nisan'da donar mı yahu?

bir de ben yazın da üşüyebilme yeteneğime sahip, nadir bir canlıyım düşünün nelerle cebelleşiyorum!
rahmetli anneannem, "üşümenin ayıbı olmaz." derdi; bu minvalde çıtçıtlı badiye, içliğe, yüksek bel pantolona, termal tayta ve hatta atlete laf edenleri anlayış kıtlıkları sebebiyle kürekle dövmek istiyor olmam da ayıp değildir.

üşüyorum bunun neresi ayıp!